آبله مرغان

آبله مرغان در کودکان

آبله مرغان (یا به انگلیسی: Chickenpox) یک بیماری عفونی و ویروسی است که عمدتاً در کودکان ایجاد می‌شود اما می‌تواند در افراد بزرگسال نیز اتفاق بیافتد. ویروس آبله مرغان به نام Varicella-Zoster معروف است. این بیماری از طریق تماس مستقیم با یک فرد مبتلا یا از طریق هوای آلوده با ویروس منتقل می‌شود.

علائم آبله مرغان عموماً عبارتند از

آبله‌های قرمز و آبی روی پوست که باعث خارش می‌شوند.

تب.

خستگی و لرزش.

سردرد و درد در سر و گلو.

درمان آبله مرغان معمولاً شامل تسکین علائم است. این شامل مصرف داروهای ضدتب و ضد درد مانند استفاده از استامینوفن یا ایبوپروفن می‌شود. همچنین، استفاده از کرم‌ها یا لوسیون‌های مخصوص می‌تواند به کاهش خارش و احساس راحتی در زمان بهبودی کمک کند.

در صورتی که فرد مبتلا به آبله مرغان از برخورد با افراد دیگر پرهیز کند، زیرا این بیماری قابلیت انتقال دارد. از این رو، معمولاً افراد مبتلا به آبله مرغان از کار یا مدرسه تا زمانی که آبله‌ها کاملاً خشک و بهبود یافته باشند، دوری می‌کنند.

آبله مرغان در بزرگسالان

آبله مرغان به طور عمومی به عنوان یک بیماری کودکی شناخته می‌شود، اما می‌تواند در بزرگسالان نیز اتفاق بیافتد، به خصوص در افرادی که در کودکی آبله مرغان نداشته‌اند یا از واکسیناسیون در برابر آن بهره‌مند نبوده‌اند. علاوه بر این، افرادی که در معرض مواجهه با این ویروس قرار گرفته‌اند، ممکن است در هر سنی به آبله مرغان مبتلا شوند.

در بزرگسالان، آبله مرغان ممکن است با علائم متفاوتی همراه باشد و به طور کلی شدت بیشتری داشته باشد. برخی از علائم معمول در بزرگسالان عبارتند از:

آبله‌های بیشتر و شدیدتر.

تب بالا و علائم عمومی شدیدتر مانند خستگی و لرز.

علائم تنفسی مانند سرفه و سردرد شدیدتر.

بزرگسالان با آبله مرغان معمولاً نیاز به مراقبت بیشتری دارند، زیرا خطر ابتلاء به عوارض جانبی مانند عفونت‌های دیگر یا عفونت‌های پوستی بیشتر است. درمان نیز شامل مدیریت علائم با داروهای ضدتب و ضد درد، همچنین ممکن است پزشک مراقبت‌های تکمیلی مانند آنتی‌ویروسها را تجویز کند.

همچنین، در بزرگسالان با آبله مرغان، می‌توان از واکسیناسیون پیشگیرانه استفاده کرد. اگر فرد قبلاً به آبله مرغان مبتلا نشده باشد و واکسینه نشده باشد، واکسیناسیون می‌تواند به او کمک کند تا از ابتلا به این بیماری پیشگیری کند یا حداقل شدت علائم را کاهش دهد.

اگر آبله مرغان تبدیل به زونا شد چه کاری انجام دهیم؟

زونا یک بیماری عفونی است که از ویروس Varicella-Zoster (ویروسی که آبله مرغان را نیز ایجاد می‌کند) ناشی می‌شود. زونا معمولاً پس از آبله مرغان در فرد ایجاد می‌شود و در برخی از افراد پس از سال‌ها یا دهه‌ها می‌تواند بازگردد.

در صورتی که فرد آبله مرغان داشته باشد و بعداً زونا توسعه یابد، این موارد می‌تواند انجام شود.

مراجعه به پزشک: اولین قدم باید مراجعه به پزشک باشد. پزشک می‌تواند تشخیص دقیق بدهد و درمان مناسب را تجویز کند.

درمان دارویی: پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی مثل آسیکلوویر یا والاسیکلوویر را تجویز کند تا بهبود سریع‌تر و کاهش علائم زونا را فراهم آورد.

درمان علائم: علائم زونا می‌تواند شامل درد شدید، خارش، سوزش و تحریک پوستی باشد. پزشک ممکن است داروهای ضد درد یا ضد التهابی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن را تجویز کند. همچنین، کرم‌ها یا لوسیون‌های مخصوص می‌توانند به کاهش خارش و راحتی بیشتر کمک کنند.

مراقبت‌های پوستی: مراقبت از پوست زمانی که زونا دارید بسیار مهم است. اجتناب از خراشیدن زونا، استفاده از لباس‌های راحت و نرم، و استفاده از کرم‌ها یا لوسیون‌های ضدخارش می‌تواند بهبود علائم را تسریع کند.

در کل، مراجعه به پزشک و دنبال کردن راهنمایی‌های وی از اهمیت بالایی برخوردار است.

درمان خانگی زونا

برخی از روش‌های درمانی خانگی که ممکن است برای کاهش علائم زونا موثر باشند، عبارتند از:

استفاده از کمپرس گرم: قرار دادن یک کمپرس گرم (به جای یخ) روی منطقه‌ای که زونا دارید می‌تواند به تسکین درد و تحریک پوست کمک کند.

استفاده از شیریت: بعضی افراد اعتقاد دارند که استفاده از شیریت خنک بر روی پوست مبتلا به زونا می‌تواند به تسکین خارش و درد کمک کند.

استفاده از عصاره آلوئه‌ورا: برخی معتقدند که استفاده از عصاره آلوئه‌ورا می‌تواند به تسکین درد و التهاب پوستی کمک کند.

مصرف عسل: برخی از مردم عسل را به عنوان یک روش درمانی خانگی برای تسکین درد و التهاب مورد استفاده قرار می‌دهند.

استفاده از عصاره گیاهان دارویی: برخی از گیاهان دارویی مانند عصاره چای سبز، چای زیره سبز، گل‌گاوزبان و لیمو ممکن است خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی داشته باشند که می‌تواند به کنترل علائم زونا کمک کند.

مهم است توجه داشته باشید که این روش‌های خانگی ممکن است برای همه افراد موثر نباشند و ممکن است باعث تحریک پوست یا عوارض دیگر شوند. همچنین، قبل از استفاده از هر گونه درمان خانگی، مشورت با پزشک خود را جستجو کنید، به ویژه اگر شما شرایط پزشکی خاصی دارید یا دارویی مصرف می‌کنید.